حاملگی خارج رحمی (IVF)

پزشکان اغلب حاملگی خارج رحمی (IVF) را برای حل ناباروری در موارد زیر پیشنهاد می کنند: زنانی که نمی توانند از طریق رابطه جنسی باردار شوند زنانی که لوله های فالوپ آنها مسدودشده باشد، اندومتریوز یا سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) زنان با چرخه تخمک گذاری غیر طبیعی، بیماری التهابی لگن زنانی که شریک زندگی آنها از ناباروری عامل مردانه رنج می برد

محدودیت خاصی وجود ندارد، اما انجام چندین بار این روش می تواند شانس بارداری را کاهش دهد. با این حال، در برخی موارد، چندین تلاش برای رسیدن به بارداری موفق ضروری است. در واقع، برخی از زوج ها برای رسیدن به این هدف به 8 یا 10 تلاش نیاز دارند.

سن همسر تاثیرگذارترین عامل است. شانس موفقیت برای زنان زیر 35 سال به طور قابل توجهی افزایش می یابد. همچنین، زنان بین 35 تا 38 سال می توانند شانس خوبی برای حاملگی خارج رحمی داشته باشند، اما میزان موفقیت برای زنان بین 38 تا 40 سال کاهش می یابد. امید کمی باقی می ماند. برای زنان بین 40 تا 42 سال، اما احتمال موفقیت برای زنان بالای 42 سال تقریبا صفر است.

احتمال سقط جنین برای زوجی که حاملگی خارج رحمی انجام می دهند کمی افزایش می یابد، اما این به خود روش IVF مربوط نمی شود، بلکه در وهله اول به توانایی همسر برای باردار شدن مربوط می شود.

– برخی از جنین ها پس از IVF در شرایط خوبی باقی می مانند. – این جنین ها منجمد و نگهداری می شوند و به زوجین امکان می دهد در آینده از آنها بهره مند شوند. – پس از خارج شدن از فریزر، 70 تا 80 درصد آنها زنده و سالم می مانند. در صورت استفاده، احتمال بارداری بین 50 تا 80 درصد متغیر است.

هیچ مطالعه ای در رابطه با این موضوع وجود ندارد، اما برخی تحقیقات نشان می دهد که تعداد زیادی از موارد موفق پس از پیروی از رژیم غذایی حاوی مقدار زیادی سبزیجات، ماهی و روغن های سالم رخ داده است.