ارتودنسی

دندانپزشکان معمولاً درمان ارتودنسی را برای افرادی که دندان های کاملاً رشد یافته دارند پیشنهاد می کنند. برای کودکان، این اتفاق در حدود 12 یا 13 سالگی می افتد. در صورت داشتن یکی از مشکلات زیر، دندانپزشک شما ممکن است درمان ارتودنسی را برای شما پیشنهاد کند: دندان های بالایی به جای جلو از پشت در می آیند. (آندربایت) دندان های جلویی بالا و پایین به درستی به هم نمی رسند. (اپن بایت) بالای دندان های جلویی به طور قابل توجهی بیرون زده است (اورجت) یک یا چند دندان فوقانی، با دندان های پایینی همخوانی ندارد. (کراس بایت) دندان های جلویی بالایی، دندان های جلوی پایین را به میزان زیادی می پوشانند. (اوربایت)

برخی از افراد ممکن است تا زمانی که براکت هایشان برداشته نشود، هرگز متوجه تفاوتی نشوند. نتایج بسته به عوامل متعددی مانند تراکم استخوان، شدت ناهماهنگی و حتی سن بیمار متفاوت خواهد بود. با این حال، شما به طور کلی در عرض چهار تا شش هفته متوجه تغییرات خواهید شد.

تحقیقات در حال حاضر ثابت کرده است که حرکت ارتودنسی دندان از طریق نیروی ثابت بریس باعث آسیب ریشه در تقریباً 100 درصد بیماران می شود. این بدان معناست که بخشی از ریشه‌ها در اثر درمان ارتودنسی از بین می‌روند.

به طور متوسط حدود 24 ماه طول می کشد تا یک درمان ارتودنسی کامل شود. برخی از بیماران به کمتر از 12 ماه زمان نیاز دارند، اما بیمارانی نیز وجود دارند که قبل از رسیدن دندان‌ها به موقعیت مطلوب، به 3 سال درمان نیاز دارند.

این جراحی با بی حسی انجام می شود، بنابراین در حین جراحی هیچ گونه درد وجود ندارد. بیماران معمولاً پس از از بین رفتن بی حسی، درد را تجربه می کنند که ممکن است چند روز طول بکشد که با مصرف مسکن می تواند درد را مدیریت کرد.

معایب اصلی استفاده از لیزرهای دندانی عبارتند از: دندان هایی که دارای پرکردگی هستند را نمی توان با لیزر دندان درمان کرد. برای درمان حفره های بین دندانی نمی توان از لیزر استفاده کرد. برای درمان پوسیدگی بیش از حد دندان نمی توان از لیزر استفاده کرد.

بهترین سن برای شروع ارتودنسی بستگی به نوع ناهنجاری ها یا بدشکلی هایی دارد که نیاز به درمان دارند. اما ممکن است کودک قبل از رسیدن به 7 سالگی نیاز به مراجعه به متخصص ارتودنسی داشته باشد تا در صورت لزوم درمان را شروع کند. هر چه بیماران زودتر توسط پزشک ویزیت شوند، احتمال درمان راحت تر و موفقیت آمیزتری برای آنها بیشتر می شود.

از جویدن آدامس و شیرینی جات خودداری کنید. غذا و میوه ها را به تکه های کوچک بجوید و از دندان های آسیاب پشتی آن ها را ترد کنید. از استفاده از دندان های جلویی برای جویدن غذاهایی مانند میوه ها، پیتزا، نان تست، سیب، خیار و کلم خودداری کنید.